Offering

 

It was black at first

Just like a death of a tree

And I was covered (dressed) in white

Just like when I was born

By the vastness of the beach

The purity of my being experienced the blood of the earth

And then, I was green all over while released of all boundaries

 

In the "Offering", I put on my veil since we have always been together, ever since I was 9, sometimes out of divine love and sometimes out of hatred.

Now I only enjoy its purity, and its plainness, its whiteness

And I offer all of this to the endless greatness

 

I have used natural materials from the specific sites to perform this piece in different environments. Also, my friends help me to record these performances every time.

 

     

پیشکش

 

اول بار سیاه بود

همچون مرگ هر درختی

و من سپید پوشیده بودم؛ عین زمان تولدم

کنار وسعت آبی

خون خاک را تجربه کرد

وآنگاه که سبز شدم

سیرآبم کرد برای پرواز

 

در پیشکش؛ چادرم را بر سر می کنم؛ چون در بیشتر سال‏های عمر باهم بوده‌ایم - از نه سالگی؛ گاهی با عشق، گاهی با تنفر- حالا فقط لذت است که می‏برم - از یکدستی و سفیدیش، از بی نقشی‌اش- و خود را با همه سپیدی، پیشکشی می‏کنم به عظمتی بی‏ انتها.

هربار پيشكش را با مفهومي - شايد به ظاهر جدا از بار قبل - به تصوير كشيدم؛ ولي هميشه به دنبال درك بيشتر خود و جهان اطرافم بوده‌ام.

پیشکش، در مكان‌هاي مختلف به اجرا درآمده و هر بار، از مواد همان مكان استفاده شده است. براي ثبت اين اجرا، دوستانم به من كمك مي‌كنند.